ماه دريا را به خود مي خواند و آب
با كمندي در فضاها ناپديد
دم به دم خود را به بالا مي كشيد
جا به جا در راه اين دلدادگان
اختران آويخته فانوس ها
گفتم اين دريا و اين يك ذره راه
مي رساند عاقبت خود را به ماه
من چه گويم جدا از ماه خويش
بين ما
افسوس
اقيانوس ها
( مي دونم ربطي به مطلب شما نداره ولي يه دفعه به ذهنم اومد)
