سلام
طاعاتتون قبول باشه انشاء الله
قلم زيبايي داريد. خودموني و دلنشين.
يادمه هشت ساله بودم و هنوز به سن تکليف نرسيده بودم که ماه رمضان شد. فکر کنم خرداد ماه بود چون هوا حسابي گرم بود و روزها طولاني. ولي من خيلي دوس داشتم روزه بگيرم. با وجودي که واجب نبود روزه بگيرم ولي به همراه بقيه خانواده تمام ماه رمضان را روزه گرفتم. مادرم ميگفت روزه که بگيري وقتي گرسنه و تشنه ميشي به ياد بچه هاي فقيري ميافتي که هر شب گرسنه ميخوابند و صبح هم چيزي براي خوردن ندارند. همين باعث ميشه خودساخته بشي و خدا هم يه عالمه ثواب برات مينويسه.
همين حرفاي مامانم باعث ميشد که بيشتر از هميشه عاشق روزه گرفتن باشم. هر چند خودمونم همچين سير نبوديم. خب جنگ بود و هزار جور قحطي و مشکلات ...
ولي الان با وجودي که امکانات هم زياد شده و صبر و تحمل مردم خيلي کم شده و همين اتفاقي که شما فرموديد افتاده که هر کسي دنبال بهانه اي ميگرده که روزه نگيره!
ولي به نظرم لذتي که يه روزه دار موقع افطار ميچشه رو هيچ روزه خواري نميتونه در عمرش بچشه. حالا هر چقد ميخواد آب و غذا نوش جان کنه.