ببخشيدا؛‏ اما خيلي بيخود مي فرماييد كه از وبلاگاي عاشقانه حالتان به هم مي خورده. من عشق رو توي بند بند اين وبلاگ مي بينم و مي خونم؛ با اين مزخرفات نخواه از نوشتن حتا توهماتت فرار کني.

من يکي نمي بخشمت اگر بخواهي اين سوسول بازي ها را در بياوري.

درست است ما کلاس مان بالاست و کاليبره تر از اين حرف ها هستيم که وقتي از يکي از کلمه هاي شما مست مي شويم با يک کليک، مست شدن خودمان را به اطلاع نويسنده برسانيم؛ اما نويسنده ي وبلاگ هم نبايد اينقدر سوسول باشد که هر مُنگُلي که حرف مفتي مي زند، توجيهي براي ننوشتن جور کند.

حله؟ اخرين بارت باشه حتا امثال اين چند خط رو هم مي نويسي.

اونايي که مي خوان حرف بزنن، حرف مي زنن. كاليبرشون هم بالاست؛ توي همون وبلاگت هر چي محافظه كاري مي كني و خودت رو قايم مي كني بسه. اوكي؟