خسته‌ام.
از همین خستگی‌های معمولی...
کوک که بشم خوب میشم... می‏دونم!

مرا ز عالم تکلیف، عشق بیرون بُرد ... چو دل به جای نباشد نماز نتوان کرد!

«صائب»

آیا کسی هست مرا کوک کند؟!