امروز 17 مهر بود.

پارسال این موقع کجا بودیم؟... امسال کجائیم؟

فکرشو می‌کردی؟!

چه روزی بود... باور نکردنی... بعد این همه سال...

کی باورش میشُد؟

کی باورش میشه؟!

سال پیش گفتم:

گریهء شادی حجاب چهرهء مقصود شد ... بعد ایامی که چشمم رخصت نظّاره یافت

امسال اعتراف می‌کنم:

به تماشای سر زلف تو عقل از سر من ... نه چنان رفت که دیگر به سرم باز آید!

پ.ن: اگر این صائب نبود من نمی‌دونستم با چه زبونی باید حرفامو به تو می زدم؟