چند شب پیش احمدرضا زنگ زد. گفت کجایی رفیق که از هم جدامون کردند! گفتم چه طور مگه؟ گفت حاج منصور دختر اولیشو شوهر داد!
من و احمدرضا از خیلی وقت پیش با هم رفیقیم. شاید ده سالی میشه. اولش از تو دعای کمیل حاج آقا شروع شد و بعد هم کلاس مثنوی و ...
ما دو تا با هم باجناق بودیم! قرار بود من برم دختر اولیه حاج منصور را بگیرم و احمدرضا هم دختر دومیه را! چند سالی میشه که این قرار را با هم گذاشتیم! هر موقع هم همدیگه را میدیدم می‌گفتیم: سلام هم‌ریش!... و اول از همه سراغ پدرخانم گرام را می‌گرفتیم!
حاج منصور میلیاردره! با کلی ذوق ادبی! یه کتابخونه داره که هر کتابی بخوای توش پیدا میشه! من را هم خیلی دوست داره. فکر کنم دیگه از من نا امید شده بود که رفت دخترش را شوهر داد!
آره! احمد رضا زنگ زد و گفت: می‌گن دخترش را داده به همون پسر تپله که خیلی با پسر حاج منصور رفیقه! گفتم: «نه بابا! یعنی آخرش عباس رفت دختر حاجی را گرفت؟ دیدی ما همیشه بهش می‌گفتیم تو بی‌خود با یکی رفیق نمی‌شی؟ دیدی وقتی با ما نمیومد خونه نادر، بهش می‌گفتیم حتما با برادر خانومت رفتی بیرون؟! دیدی چقدر روی این حرف تعصب داشت؟ دیدیم چند وقته پیداش نیست‌ها! اونوقت به ما می‌گفت من دارم درس می‌خونم. نگو تیز کرده بوده واسه دختر حاجی! پس آخرش رفت خواستگاری؟!» اما بعد گفتم: «عمرا حاج منصور دخترش را بده به عباس. حالا با پسرش رفیقه که رفیقه. مگه حاجی میاد دخترش را بده به این؟»
قضیه از اونجا جالب شد که چند شب بعد بابای عباس کارت دعوت را آورد در خونه! وقتی از پشت آیفون گفت آقای برگ بید بیاین دم در، کارت دعوت آوردم دیگه مطمئن شدم که عباس زده وسط هدف! علی را فرستادم کارت را بگیره و بیاد و در همون حال داشتم به مامان می‌گفتم: «من تعجبی‌ام چطور دخترش را داد به این عباس!»
علی اومد و گفت: «بفرمایید اینم کارت دعوت!» و بعد اسم عروس و داماد را خوند! از تعجب دهانم باز مونده بود! اسم پسره که عباس نبود!!!
... پس چرا بابای عباس کارتها را آورده بود؟!
علی گفت: «بابای عباس عذرخواهی کرد و گفت چون خود حاج منصور سرش شلوغ بوده کارتها را داده به من که پخش کنم!!!»
فرداش داشتم تو دانشگاه می‌رفتم که یه ماشین با سرعت پیچید جلوم و زد رو ترمز! عباس بود! گفت بیا بالا برسونمت...
وقتی داشتم پیاده میشدم گفتم: «راستی عباس! حاج منصور هم که دخترش را شوهر داد!» گفت: مبارکش باشه! گفتم: «دیدی هِی دست دست کردی تا آخر یکی دیگه رفت دختره را گرفت؟» گفت: «برو پایین!» (البته یه کم لحنش بی ادبانه تر بود!)
امشب اصرار داشتم که بریم جشن عقد! مامان می‌گفت بابا که نیست منم نمیام. رفقا هم که می‌گفتند ما حالمون خوب نیست، نمیایم! آخرش هر طوری بود رفتیم...
یه تالار گرفته بودند که هرچند تازه ساز بود اما از بس سقفش پایین بود آدم خفه میشد. داش علی می‌گفت هیچ کجا باغ شب نمیشه! یادته چند ماه پیش یه جشن اونجا دعوت بودیم؟ عجب مجلسی بود ...
تا رسیدیم همه شروع کردند تحویلمون بگیرند.. یکی میوه میاورد و یکی هم شیرینی و چای و ... نکرده بودند چند تا آدم بگیرند که براشون پذیرایی کنند! اما کیف کردم، به داش علی گفتم: اینو میبینی که الآن برامون میوه آورد؟ این میلیارده! همونه که سنگ‌ها را ازش آوردیم! اینو میبینی که چای آورد؟ این میلیارده ! همونه که اون خونه قشنگه را داره! اینو میبینی که شیرینی آورد؟ این میلیاردره!...
داماد یه کم دراز بود. سنش هم خیلی بالا بود. به قول دوستان بهش میومد چند تا بچه داشته باشه!
احمد اومد نشست کنارمون! گفت: امان از درد نداری! میبینی کیا اینجاند؟! یکی از یکی پولدارتر. یعنی میشه یه روز هم ما پولدار بشیم؟ گفتم: از راه حلال نمیشه! گفت میشه! ... گفت: امروز هم که رییس جمهورتون باز رفت سفر! حرفاش را گوش دادی؟ من 2 ساعت نشستم گوش دادم. یعنی راست میگه؟ اگه این واقعا راست بگه که وای به حال این مملکت... گفتم: حرف‌ها پالیزدار را نشنیدی؟...
رفتم یه کم نشستم کنار حاج اصغر و حاج یدالله حاج رضا و حاج علی رفته بودند... بعدش هم رفتم نشستم کنار رفقای داش علی. یکیشون گفت: اون مرده جوونه را میبینی داره می‌خنده؟ همون سبیلیه! برنج اصفهان دست اینه. چند روز پیش 900تا کامیون برنج خالی کرد...
دوستان تعجب کرده بودند که چرا ملت اینقدر ما رو تحویل می‌گیرند! می‌گفتند خوبه دخترش را نگرفتی و اینجور تحویلت می‌گیرند اگه دختره را گرفته بودی که حتما حلوا حلوات می‌کردند!!! گفتم: «من عمرا برم با این جماعت ... وصلت کنم. اونوقت باید به جا زن ارباب داشته باشم و به جا پدر زن خان!»
حیدری را دیدمش. اونم یه بچه فقیره که رفت با این جماعت پولدار وصلت کرد. البته دختره یه بار عقد کرده بود و طلاق گرفته بود. پدر زنه همون اول واسش یه 206 خرید و گذاشتش مسئول کارخونه! بعد از چند ماه هنوز نتونسته بود خودشو با اونا ست کنه. لباساش به تنش زار می‌زد! رفتم سراغش. انگار تا حالا منو با این تیپ ندیده بود. گفت: این ریشی که گذاشتی خیلی بهت میادها! همیشه همینطوری باش! چیه برمی‌داری یه کوپه ریش می‌ذاری؟...
عباس نیامده بود! بابا و ننه‌اش هم نیامده بودند! وای! باور کردنی نبود! عباس نیامده بود! حتی باباش هم که کارتها را پخش کرده بود نیامده بود!...
مامان عروس از مامان پرسیده بود: شما؟! گفته بود من مادر برگ بید هستم! گفته بود: اِ ؟! آقای برگ بید؟ ... بعد هم کلی تحویل گرفته بود و برده بودشون بالا بالاها...
بابا زنگ زد. گفت کجایید؟ گفتم جشن عقد دختر حاجی! تعجب کرد. گفت شماها کی اینجور جاها می‌رفتید؟!
خوابم میاد. حال و حوصله هم ندارم که بقیه‌اش را بنویسم. اصلا بقیه هم نداره! بعدش اومدیم خونه و دایی و زن دایی اومدند دعوتمون گرفتند واسه عقد دختر دایی... !
راستی! بعدش زنگ زدم به احمد رضا! کلی خندیدیم! گفت من اگه می‌دونستم تو میری حتما میومدم! گفتم حالا برو خدا را شکر کن هنوز دختر دومیه هستش! تو یکی دیگه برو تا دیر نشده...
مامانش به عروسش گفته بود: این هر موقع میرفت جلسه، بعدش میومد می‌گفت با پدر زنم جلسه داشتم! همهء ما رو اغفال کرده بود! دیگه نمی‌دونستیم خودش یکی دیگه را زیر سر داشته!
رشته‌ی ذوق گرفتاری به بالم بسته‌اند ... نگذرد از گوشه‌ی بام قفس پرواز من
