خانه خودمان را می‌خواستم، اشتباه گرفته بودم!
باورم نشد! Redial را زدم. راست می‌گفت، 2  آخر را1  گرفته بودم!
...
آن طرف گوشی، چیزی مرا به خود می خواند که باعث شد از آن روز به بعد، هر روز آن شماره را اشتباه بگیرم!

کوچه پشت مدرسه, زنگ های تفریح, تلفن 5 تومانی, من هم که رییس کل انتظامات مدرسه! چه کسی می توانست به من و رفقایم گیر بدهد که چرااز مدرسه خارج می شوید؟! این خود منم! همانجا...

پ.ن: برگی از خاطرات تخیّلی یک بچه مدرسه‌ای.