سلام!
یه مدت رسم شده بود روز چهاردهم که میرفتیم مدرسه بچه ها با آهنگ خاصی به هم می‌گفتند: «بعد 13 بدر عیدت مبارک!»
حالا هم بعد 13 بدر عید شما مبارک!
{ البته شما که میگم منظورم شخص خاصی نیست، منظورم دقیقا خود شماها هستید. شماهایی که تو این مدت که من نبودم با کامنتهاتون منو شرمنده کردید. وای! میدونم چقدر نگران من بودید. به هر حال باید ببخشید که این مدت از خودم بی خبرتون گذاشتم!!! }
امیدوارم امسال واسه همه رفقا سال خوبی باشه. البته من این تقسیم بندی سال خوب و بد که اکثر مردم واسه خودشون دارند را قبول ندارم. شاید شماها هم دیده باشید یا خودتون جزء همین افراد باشید که آخر اسفند که میشه میگند: امسال سال بدی بود یا امسال سال خوبی بود... اما به نظر من همهء سالها هم اتفاقات خوب دارند و هم بد. شاید اگه بنا باشه ماها بگیم که چه سالی خوبه و چه سالی بد همه سالها را بد بدونیم چون معمولا اتفاقات بد بیشتر تو حافظمون میمونه!
سال تحویل شد. مهمونیا و رفت و آمد ها گذشت و تعطیلات عید هم تموم شد. البته من که هنوز تعطیلم. درسم تموم شده و پیوسته ام به ملت جویای کار! {اگه دیدید جایی مهندس صنایع غذایی نیاز دارند یه خبر بدید از خجالتتون در میایم!}
هر چند من خودم در طول سال خانواده را راهی میکنم که بریم خونه فامیل و سر بزنیم اما زیاد با مهمونی تو ایام عید جور نیستم. ولی امسال بر عکس همه سالها خیلی رفتم مهمونی. یعنی به زور بردندمون! مهمونی زورکی هم که زیاد به دل آدم نمیچسبه.
سال تحویل امسال اما یه تفاوت مهم با بقیه سال تحویل ها داشت. وقتی یاد سال تحویل پارسالم می‌افتادم حالم گرفته میشد. اصلا عکسهای عید پارسال را که میبینی معلومه که یه چیزیم بوده. قیافه ام را که دیگه نگو! ...
13 بدر هم خیلی خوش گذشت! ما که باغ و صحرا نداریم. هر چی نشستیم ببینیم کسی زنگ میزنه که بیاید؟ اما خبری نشد. این شد که گفتیم بریم یه تابی بخوریم ببینیم جایی پیدا میکنیم؟ رفتیم و یه جای ناب جستیم. برگشتیم و خانواده ها را خبر کردیم و رفتیم! تا ساعت 1 تو خونه بودیم! حتی نماز را خوندیم و بعد راهی شدیم. رفتیم جنگل. هیچ کس نبود. خیلی خوش گذشت.اولین 13 بدری بود که یه جور بدی نبود. حتی عصرش هم دلگیر کننده نبود.
سال نو لباس نو. قرار بوده مهدی یه قالب درست حسابی برامون بسازه. فکر کنم این پروژه دو سه سالی طول بکشه. پس ما هم گفتیم تا اون قالب میاد آماده بشه با این قالب حال میکنیم...
