ارسال
شده توسط برگ بید در 86/11/29 9:42 صبح
دستانم را بگیر. شاید فراموش کنند آن همه رنج و سختیِ دوریِ دستانت را.
دستانم رابگیر با همان پاکی چشمانت.
دستانم را بگیر با همان زلالی اشکهایت.
دستانم را بگیر با همان سادگی حرفهایت...